Materiały są sprawdzane na płaszczyźnie systemowej za pomocą rozszerzonej procedury kontrolnej – ochrony powierzchniowej plus. To oznacza, że kompletny produkt, a nie tylko jego poszczególne elementy, jest poddawany procedurze kontrolnej w określonym spektrum zastosowania.
- Wpływy geometrii są uwzględniane
- Badanie przeprowadzone przy pomocy rzeczywistych mediów kontrolnych
- Optymalny dobór materiałów i ich kombinacja
- Procedura kontrolna do ochrony przed korozją (skoncentrowana na komponentach i konstrukcji)
Zależność korozji od miejscowych warunków otoczenia, np. szybkość zmian korozyjnych w niskostopowej stali:
| Średnia szybkość zmian korozyjnych w µm/rok | |||
| Morze Północne | Morze Śródziemne | Zatoka Perska | |
| Atmosfera | 50–70 | ||
| Strefa wody rozpryskowej | 140 | 140 | 190 |
| Strefa zanurzeniowa zmienna | 80 | 50 | 50 |
| Strefa niskiego stanu wody | 210 | 160 | 130 |
| Strefa stałego zanurzenia | 30 | 40 | 40 |
| Dno morskie | 20 | ||
według obowiązujących przepisów np. EN, IEC, ASTM
Zaleta: ta sama skala, porównywalna
Wada: skoncentrowana wyłącznie na komponentach (np. tylko blachy)
- Kontrola na płaszczyźnie systemowej (kompletny produkt zamiast pojedynczych elementów)
- Wpływy geometrii są również poddawane kontroli (narożniki, szczeliny, ...)
- Badanie przeprowadzone przy pomocy rzeczywistych mediów kontrolnych
Zalety: Praktyczny, optymalny dobór i kombinacja materiałów w określonym spektrum zastosowania (stal powlekana, stal nierdzewna, aluminium, cynk)
- Unikanie oraz uszczelnienie szczelin
- Właściwy dobór materiałów
- Powlekanie organiczne